เศรษฐกิจชุมชน

ในปี 2542 ประเทศไทยมีอัตราการเติบโตของ GDP เป็นบวกเป็นครั้งแรกนับตั้งแต่เกิดวิกฤติ [ต้องการอ้างอิง] อย่างไรก็ตาม นักวิจารณ์หลายคนไม่ไว้วางใจ IMF และยืนยันว่าการลดการใช้จ่ายของรัฐบาลส่งผลเสียต่อการฟื้นตัว พวกเขายืนยันว่าวิกฤตการเงินในเอเชียแตกต่างจากปัญหาเศรษฐกิจในละตินอเมริกาและแอฟริกาในภาคเอกชนและมาตรการของ IMF ไม่เหมาะสม อัตราการเติบโตเชิงบวกในปี 2542 เป็นเพราะ GDP ของประเทศลดลงเป็นเวลาสองปีติดต่อกัน มากถึง -10.5 เปอร์เซ็นต์ในปี 2541 เพียงปีเดียว ในแง่ของเงินบาทนั้น จนกระทั่งปี 2545 (ในรูปดอลลาร์ ไม่ถึงปี 2549) ที่ประเทศไทยจะสามารถฟื้น GDP ในปี 2539 ได้ เงินกู้เพิ่มเติมจากแผนมิยาซาวะในปี 2542 ทำให้เกิดคำถามว่า (หรือมากน้อยเพียงใด) รัฐบาลหลีกภัยได้ช่วยเหลือเศรษฐกิจไทยให้เกิดความขัดแย้งหรือไม่ ประเทศไทยคาดว่าจะเติบโตอย่างต่อเนื่องตั้งแต่ปลายปี 2566 ถึงกลางปี ​​2567 โดยได้รับแรงหนุนจากการฟื้นตัวของการส่งออกและจำนวนนักท่องเที่ยวที่เพิ่มขึ้น อย่างไรก็ตาม กำลังซื้อของครัวเรือนที่มีรายได้น้อยถึงปานกลางอาจคงที่ นโยบายกระตุ้นเศรษฐกิจของรัฐบาลที่มุ่งเพิ่มการใช้จ่ายของผู้เสียภาษีอาจช่วยกระตุ้นการบริโภคได้ชั่วคราว กุญแจสำคัญในการไข ‘ปริศนาแห่งมังกร’ อยู่ที่ว่าประเทศไทยจะสามารถสร้างสมดุลเชิงกลยุทธ์เชิงกลยุทธ์ระหว่างมาตรการกระตุ้นเศรษฐกิจในท้องถิ่นกับแนวโน้มเศรษฐกิจโลก โดยไม่กระตุ้นให้เกิดผลลัพธ์ที่ไม่พึงประสงค์ เช่น อัตราผลตอบแทนพันธบัตรที่เพิ่มขึ้น อัตราเงินเฟ้อที่สูงขึ้น และการไหลออกของเงินทุนหรือไม่…